Panfire in de praktijk

Home

Project

In de praktijk

Het PANFIRE-onderzoek aan het VU Medisch Centrum in Amsterdam, naar een vernieuwende behandelmethode voor alvleesklierkanker, bevindt zich in een belangrijke volgende fase. Een van de onderzoekers, drs. Hester Scheffer, doet verslag.

Tussenverslag april 2015

Inmiddels zijn alle beoogde vijftien patiënten in het onderzoek betrokken. Afgelopen januari hebben we de laatste patiënt behandeld met de nieuwe behandeltechniek Nanoknife. Dat betekent niet dat de studie klaar is. Integendeel, in veel opzichten gaat het echte werk juist nu beginnen.

Checks na de behandeling

We houden momenteel nauwlettend in de gaten hoe het met de deelnemers gaat. Hoe verloopt het herstel na de behandeling? Welke klachten doen zich voor? Hoe gaat het met eten? Blijft het gewicht stabiel?

Lees meer

Zo nodig worden bij de patiënten voedingstekorten aangevuld of krijgen ze voeding met extra calorieën. Eens in de drie maanden maken we van elke deelnemer een CT-scan. Hierop kunnen we het behandelde lichaamsgebied bekijken, waarbij de kernvraag is: zijn er uitzaaiingen ontstaan? Voor de deelnemers is deze fase buitengewoon spanningsvol. We nemen dan ook goed de tijd voor hen wanneer ze voor de uitslag van de scan op de poli komen.

Slecht en goed nieuws

Helaas heeft een aantal deelnemers wel uitzaaiingen ontwikkeld en zijn er hierdoor enkelen overleden. Een groter deel van de onderzoeksgroep doet het daarentegen heel goed. Deze patiënten hebben weinig klachten en de ziekte staat gelukkig al vele maanden ‘stil’.

Lees meer

Ondertussen zijn we in het lab druk bezig met het onderzoeken of de behandeling tot een mogelijke immuunreactie van het lichaam heeft geleid. Met vele ingewikkelde tests worden alle witte bloedcellen geïsoleerd en gefilterd, om vervolgens nauwkeurig te worden geïdentificeerd. Als zou blijken dat het immuunsysteem door de Nanoknife-behandeling wordt geactiveerd, zou dat voor de toekomst van de alvleesklierkankeraanpak van cruciaal belang kunnen zijn. Op dit moment kunnen we hier echter nog geen uitspraken over doen. Hoewel we goed op weg zijn met het onderzoek, zijn we er nog lang niet. Pas aan het eind van dit jaar, als de studie is afgerond, valt er meer te zeggen over in hoeverre de behandeling daadwerkelijk levensverlengend kan zijn.

Deelnemersmiddag

Voor de meeste deelnemers is het meedoen aan de PANFIRE-studie en het ondergaan van deze experimentele behandeling voor zo’n uiterst agressieve vorm van kanker heel ingrijpend. Daarom heeft ons team speciaal voor hen en hun familie en/of vrienden een speciale deelnemersmiddag georganiseerd. Zo bieden we hun de mogelijkheid om met elkaar ervaringen uit te wisselen. We hopen van harte dat deze ontmoeting iedereen ook enige steun geeft.

PANFIRE, verslag juli 2014

De PANFIRE studie is nu een tijdje aan de gang. Als arts-onderzoeker die het onderzoek coördineert probeer ik de patiënten en de familie altijd zo goed mogelijk te begeleiden en voor te lichten.

Omdat het een experimentele behandeling betreft bij een kwetsbare patiëntengroep (patiënten met inoperabel alvleesklierkanker), is het des te belangrijker dat de patiënten de volledige aandacht krijgen en genoeg mogelijkheden krijgen om vragen te stellen. Van tevoren zijn ze vaak behoorlijk zenuwachtig en angstig, maar gelukkig hebben alle patiënten de behandeling tot nu toe goed doorstaan.

Lees meer

De dagen na de behandeling zijn ze meestal erg moe en hebben een zeurende pijn in de bovenbuik. Dit kan ook niet anders na een langdurige narcose, en een behandeling waarbij we de tumor in de alvleesklier een behoorlijke oplawaai hebben gegeven.

Door de NanoKnife-behandeling ontstaat een reactie in het lichaam waarbij de dode tumorcellen door het immuunsysteem worden opgeruimd. Deze reactie duurt, zo denken we, enkele weken en dit is ook de tijd die nodig is voor volledig herstel van de behandeling.

Ook al kunnen we nu nog weinig zeggen over het uiteindelijke effect van de NanoKnife op de levensverwachting, van alle patiënten en hun familie horen we terug dat ze met deelname aan dit onderzoek weer een beetje hoop hebben gekregen.

Hoewel de kans op genezing uiterst klein is bij deze zeer agressieve vorm van kanker, hopen we op een belangrijke winst in levensverwachting, én – tenminste net zo belangrijk – kwaliteit van leven te bewerkstelligen. Veel patiënten zijn nog erg jong en hebben jonge kinderen thuis wonen. Iedere maand waarvan ze kunnen genieten is zo veel waard. We doen met ons onderzoeksteam keihard ons best om hen deze waardevolle extra tijd te geven.