Ken je het verhaal van de man wiens leven binnen 10 seconden ondersteboven stond? Waarschijnlijk wel. Helaas kennen velen van ons soortgelijke verhalen. In Nederland alleen al krijgen 12 mensen per uur slecht nieuws. Dat zijn ongeveer 110.000 mensen met een nieuwe kankerdiagnose per jaar!
Elk verhaal na de diagnose is uniek. Ik vertel graag het mijne om aandacht te vragen voor de ondersteunende werking van leren kitesurfen tijdens het herstelproces na een kankerdiagnose.

Mijn naam is Baris. Ik was 38 jaar, mijn leven zag er goed uit. Ik had een fantastische vrouw en twee prachtige jonge kinderen. Mijn vrouw, Marieke, was haar opleiding tot kinderarts en een promotieonderzoek aan het afronden en ik werkte met plezier in de zakelijke reis- en evenementen industrie.

Eind mei 2016 nam ons leven een noodlottige wending toen ik een knobbel voelde. Een controle bij de huisarts werd de volgende dag al gevolgd door een bezoek aan de uroloog. Binnen 4 dagen werd ik gediagnostiseerd met teelbalkanker en geopereerd. Daarna ging ik naar huis met een pijnlijk lichaam en geest. Ik voelde me verslagen en hopeloos verloren.

Bij de eerste controle na drie maanden waren er geen uitzaaiingen. Echter in december van datzelfde jaar werd er vlakbij mijn linker nier een uitzaaiing gezien. In de voorafgaande periode was ik mijn baan kwijtgeraakt, en zaten we middenin de voorbereidingen van een emigratie; we hadden besloten om de kans aan te grijpen om voor het werk van Marieke een jaar naar Bonaire te gaan met ons gezin. Vlak voor ons vertrek ging ik dus nog drie weken lang dagelijks naar het ziekenhuis voor radiotherapie.

Nadat we op het mooie Bonaire waren aangekomen, begon Marieke met haar werk in het ziekenhuis, gingen de kinderen naar school en had ik eindelijk de tijd om gewoon te zitten en alles te verwerken. Mijn wereld stortte in elkaar. Ik voelde me alleen, verloren, angstig, onzeker, jaloers, gefrustreerd, zwak, en ongeduldig, en dat alles tegelijk. Ik was constant bang om Marieke te verliezen, bang voor de terugkeer van de kanker en uiteindelijk op jonge leeftijd te sterven. Deze gevoelens leidden tot moeilijke gesprekken en ruzies tussen ons, slapeloze nachten en veel woede. Dit was absoluut niet wat we vooraf hadden gehoopt mee te maken tijdens ons verblijf op een paradijselijk eiland.